Το ότι ακόμα κάθε συνέντευξη του προέδρου αποτελεί “είδηση” ή το γεγονός ότι έμειναν πράγματα να πει που δεν τα έχει ήδη επαναλάβει στις δεκάδες καθημερινές δηλώσεις του, έχει να κάνει περισσότερο με την έλλειψη κριτηρίων ενός αποδεκατισμένου, απαξιωμένου και απογυμνωμένου από οποιαδήποτε κριτική διάθεση δημοσιογραφικού τοπίου παρά με σωστή αξιολόγηση του γεγονότος.
Άλλωστε όταν ο Πρόεδρος ζητήσει συνέντευξη είναι κομματάκι δύσκολο να αρνηθείς, ειδικά όταν είσαι κρατική/κυβερνητική τηλεόραση και αποτελείς ουσιαστικά το επίσημο φερέφωνο του Προεδρικού. Επαφίεται στην κρίση του εκάστοτε Προέδρου λοιπόν για το πότε θα δώσει μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που κανονικά πρέπει να περιέχει μερικές χειροπιαστές ειδήσεις ή τέλος πάντων κάτι που δεν έχει ειπωθεί. Αυτό βέβαια έχει ουσία (και αξία) όταν ο Πρόεδρος είναι φειδωλός στις δηλώσεις και δημόσιες εμφανίσεις του και έχει όντως κάτι να πει. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης ζώντας σε μια αέναη προεκλογική περίοδο με παρουσία σχεδόν σε κάθε εκδήλωση που μπορεί να στριμωχτεί στο πρόγραμμά του και το σχεδόν ψυχαναγκαστικό στήσιμο μπροστά στις διαρκώς παρούσες κάμερες (μπορεί πχ να εγκαινιάζει ένα καινούργιο παγκάκι σε πάρκο της Αθηένου και να κάνει δηλώσεις για το Κυπριακό) επαναλαμβάνοντας πρακτικά καμιά 50αριά κλισέ λέξεις και φράσεις που έχει αποστηθίσει από το εγχειρίδιο “Βερμπαλισμός: Η Τέχνη Του Να Λες Πολλά Χωρίς Να Λες Τίποτα” έχει μετατραπεί ουσιαστικά σε έναν τηλεοπτικό μαϊντανό που από τη μια εξυπηρετεί τα μίντια (που να τρέχεις τώρα να βγάλεις πραγματικές ειδήσεις) κι από την άλλη πιστεύει ότι βομβαρδίζοντας το κοινό με ανούσιες δηλώσεις και διαρκείς εξαγγελίες, δείχνει ότι παράγει έργο. Win win για Πρόεδρο και μίντια αλλά όχι για τους πολίτες που βιώνουν τη μεγαλύτερη υποτίμηση της νοημοσύνης τους από την εποχή που ο Νίκος Αναστασιάδης δήλωνε άμωμος κι αμόλυντος.
Εντάξει να μην είμαστε εντελώς άδικοι, η συνέντευξη του Προέδρου στον Σταύρου Κυπριανού περιείχε μια "είδηση": τη μυστική συνάντηση στο Προεδρικό λίγο πριν τις αμερικανικές εκλογές με “στενό συνεργάτη του Τραμπ” που δεν κατονομάζεται και ο οποίος συζήτησε με τον Πρόεδρο, μεταξύ άλλων, για τους ποιους σκοπεύει ο νεοεκλεγείς πλανητάρχης να τοποθετήσει στα κρίσιμα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας. Κρίμα όμως που η εν λόγω “είδηση” δεν πίνει απλά νερό αλλά όλο τον Βόσπορο. Για σκεφτείτε το λίγο. Ποιος στενός συνεργάτης του Τραμπ αφήνει το επιτελείο λίγες μέρες πριν την κάλπη για να πετάξει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού κι απο κει στην άλλη άκρη της Μεσογείου για να συναντηθεί με τον Χριστοδουλίδη και να συζητήσει μαζί του τη... σύνθεση της νέας κυβέρνησης; Και για κάποιο λόγο ο κατά τ’ άλλα λαλίστατος βερμπαλιστής Χριστοδουλίδης που ξεπετάει 800 λέξεις λογύδριο για τη συμβολή των τσιαττιστών στην κυπριακή παράδοση στην καθισιά του, ξαφνικά δεν είχε ούτε... δέκα να πει για μια συνάντηση εξίσου σημαντική με την επίσκεψη στον Λευκό Οίκο (και ίσως πιο σημαντική αν κρίνουμε από το εκλογικό αποτέλεσμα); Ελάτε τώρα, αυτό ακόμα κι αν ζητούσες από ένα σανοφάγο στο payroll του Προεδρικού να το πιστέψει θα έλεγε πως δεν το πληρώνουν αρκετά για κάτι τέτοιο! Όμως περιμένετε, την είδηση, όπως έγραψαν κάτι φίλα προσκείμενα ΜΜΕ, “επιβεβαίωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος”. Εντάξει ρε σεις, γιατί δεν το λέγατε από την αρχή; Τώρα μάλιστα, απόλυτα legit η είδηση. Εν τω μεταξύ, ούτε τον Λετυμπιώτη πληρώνουν αρκετά γι’ αυτές τις μαλακίες...
Αναμφίβολα αυτά που μας έμειναν από τη μνημειώδη για το απόλυτο τίποτα συνέντευξη του Προέδρου είναι η εμμονή με τον Αβέρωφ Νεοφύτου που έρχεται να συμπληρώσει εκείνη του Φούλη για τον Πρόεδρο - οι δυο τους πλέον θυμίζουν κιστημένους πρώην που απλά δεν μπορούν να το ξεπεράσουν και να προχωρήσουν με τις ζωές τους (κι άντε ο ένας είναι αθκειασερός, ο άλλος υποτίθεται πως έχει να κουμαντάρει και μια γαμημένη χώρα!). Σχεδόν δύο χρόνια μετά τις εκλογές ακόμα θυμίζει στους Συναγερμικούς πως η προηγούμενη ηγεσία και αρκετά πρωτοκλασάτα στελέχη προτίμησαν να υποστηρίξουν τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ “παρά έναν της δικής τους παράταξης”. Το γεγονός ότι ο τελευταίος πήδηξε την παράταξη χωρίς σάλιο ο Πρόεδρος το πέρασε το ντούκου κι ακόμα αναρωτιέται δημόσια -επαναλαμβάνω σχεδόν μια διετία μετά τις κάλπες- γιατί ο ΔΗΣΥ δεν παντρεύτηκε τον βιαστή του. Βέβαια να πούμε την πικρή αλήθεια, αυτή δεν ήταν η μοναδική ένδειξη ότι το ΝιΧούι δεν έχει την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα. Τουλάχιστον αυτή την πραγματικότητα γιατί προφανώς ζει σε κάποιο παράλληλο σύμπαν του Marvel Multiverse όπου το Κυπριακό έχει λυθεί, το βιοτικό επίπεδο βρίσκεται στα ύψη διαθέτει ικανότατους υπουργούς και κυβερνά με 80% αποδοχή. Εδώ μας είπε ότι “εάν με ενδιαφέρει μόνο η εικόνα μου θα φαινόταν στις δημοσκοπήσεις. Τόσα χρόνια λέγαμε, και ιδιαίτερα στην προεκλογική εκστρατεία, ότι οι θετικές δημοσκοπήσεις ήταν λόγω της εικόνας. Τώρα λένε ότι είμαι μόνο εικόνα. Δεν συμβαδίζει αυτό”. Παραβλέποντας πάλι ότι το “φαίνεσθαι” ήταν αποδεκτό προεκλογικά αλλά όχι μετεκλογικά όταν ο κόσμος περιμένει να δει ότι είσαι κάτι περισσότερο από μια ωραία εικόνα. Φυσικά και συμβαδίζει. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης εξακολουθεί να δουλεύει για τη βελτίωση της εικόνας του απλά οι πολίτες έπαψαν να ενδιαφέρονται. Παρ’ όλα αυτά με ποσοστά αποδοχής της τάξεως άπαχου γιαουρτιού δηλώνει πως αν γινόταν σήμερα εκλογές θα... επανεκλεγόταν πανηγυρικά.
Σε ποια χώρα δεν μας είπε όμως...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Είδε το όχημα του να καίγεται 40χρονος στη Λεμεσό - Διερευνούν τα αίτια
• Πέθανε ο Γιώργος Δασκαλάκης - Έδωσε σκληρή μάχη με τον καρκίνο
Χριστουγεννιάτικο δώρο: Νέες κατηγορίες δικαιούχων - Όσα είπε ο Πρόεδρος πριν το Υπουργικό
Αναφορές του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά την έναρξη της συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
